Με ανακοίνωσή της η διοίκηση δηλώνει την οριστική της απόφαση για αποχώρηση!
Οπως είχε διαφανεί και όπως λίγο έως πολύ όλοι περίμεναν, πλέον, μετά από τις τελευταίες, ραγδαίες, εξελίξεις, η ομάδα του “Αθλητικού Συλλόγου Λεονταρίου” αποχωρεί οριστικά από το πρωτάθλημα της Α’ κατηγορίας της Ενωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Βοιωτίας της σεζόν 2020-2021.
Σε άλλο άρθρο που αναρτήσαμε σήμερα αναφέραμε οτι ο σύλλογος διάγει δύσκολες ημέρες και είναι άγνωστο αν η ομάδα θα καταφέρει να συνεχίσει να “κατεβαίνει” στο πρωτάθλημα και πως έφτασε στο σημείο να μην “κατέβει” στον αυριανό αγώνα στο δημοτικό γήπεδο Αντίκυρας με την ομάδα του Α.Ο.Α. “Κυπάρισσος”!
Αναφέραμε οτι μετά από την ολοκλήρωση του αγώνα με την ομάδα του Α.Ο. “Η Θήβα” που έληξε ισόπαλος χωρίς τέρματα αποχώρησε ο προπονητής, Γιάννης Γερούλιας, την Δευτέρα, 19/10, ο Γιώργος Βρακάς, ανακοίνωσε την παραίτησή του από το πόστο του πρόεδρου του δ.σ. του σωματείου και λίγες ώρες αργότερα ο Θανάσης Μαρίνης την παραίτησή του από το πόστο του γραμματέα του δ.σ.
Απόψε (Παρασκευή, 23/10) λοιπόν, στον λογαριασμό που διατηρεί το σωματείο σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, αναρτήθηκε μακροσκελής ανακοίνωση μέσω της οποίας ανακοινώνεται επίσημα οτι η απόφαση των μελών του διοικητικού συμβουλίου να παραιτηθούν από τα διοικητικά του σωματείου είναι οριστική και αμετάκλητη και οτι το σωματείο δηλώνει επίσημα την αποχώρησή του από το πρωτάθλημα!!!
Η ανακοίνωση μοιάζει περισσότερο με “απολογισμός έργου ζωής” και με “κατάθεση ψυχής” και όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις δείχνει οτι υπάρχει συναισθηματική φόρτιση και φυσικά οτι έχει μείνει και κάποια πικρία. Παράλληλα, όμως, αφήνει και “αιχμές” με… συγκεκριμένους αποδέκτες. Στο τέλος, δε, κλείνει με μια “υπόσχεση” ή… “απειλή”! Ο χρόνος θα δείξει…
Αναλυτικά:
“Είχαμε πει ότι δεν αποφασίζουμε εν θερμώ αλλά θα μετράμε μέχρι το 1000.
Το ποδόσφαιρο είναι διασκέδαση αλλά δυστυχώς κάποιοι δεν αντιλήφθηκαν ότι η ομάδα μας είναι μέρος του πολιτισμού της περιοχής.
Αδειάσαμε συναισθηματικά, κάναμε υπομονή και επειδή μετρήσαμε μέχρι το 1000 κατάλαβαν κάποιοι ότι τα κορόιδα έχουν πεθάνει.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΜΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΙΟ ΥΓΙΗ, ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΑΞΙΕΣ.
ΥΠΗΡΧΑΝ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΕ Η ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ.
Ο αντίκτυπος ενός τοπικού αθλητικού συλλόγου δύσκολα μπορεί να γίνει αντιληπτός από κάποιον που δεν το έχει ζήσει. Σε μια ρουτίνα με περιορισμένες επιλογές, σ’ έναν χειμώνα που μοιάζει ατέλειωτος και κάθε μέρα είναι ίδια με την επόμενη, η αθλητική δραστηριότητα μέσα από ένα σωματείο δίνει χρώμα. Ο αγώνας της Κυριακής συζητιέται σ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας, τόσο από εκείνους που θα παίξουν, όσο κι από όσους απλά θα παρακολουθήσουν από την κερκίδα. Το ίδιο συμβαίνει και την επόμενη. Όταν, δε, παρουσιάζονται ωραίες πορείες, άνοδοι κατηγοριών, όμορφο ποδόσφαιρο και επιτυχίες, είναι σαν η άνοιξη να διαρκεί για όλον το χρόνο.
ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΟΧΘΗΣΑΜΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ.
Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο συνεχίζει να υπάρχει γιατί σε κάθε περιοχή υπάρχει μια χούφτα τρελών (τέτοιοι είμαστε και εμείς) διατεθειμένων να βάλουν χρήματα από την τσέπη τους, να πλένουν τις φανέλες τους στα πλυντήρια των σπιτιών, να διανύουν ατελείωτα χιλιόμετρα για να πάρουν μέρος σε πρωταθλήματα, να σπαταλούν αργίες για να δουλέψουν οι ίδιοι στο γήπεδο της ομάδας τους.
Ομως όλο αυτά δεν μπορεί να είναι έργο του ενός προέδρου, του ενός παράγοντα. Πρόκειται για ομαδική δουλειά, με προσωπικό κόστος, επιμονή, οργάνωση, μεθοδικότητα. Όλοι μπορεί να συμφωνούμε ως προς αυτό, αλλά οι ίδιοι οι άνθρωποι βάζουμε εμπόδια όντας εφήμερα σκεπτόμενοι ή μη σκεπτόμενοι. Ούτε η ταμπέλα “πρόεδρος” λέει κάτι, ούτε η επιβολή στη θέληση των ανθρώπων, αν δεν το επιθυμούν.
Σε ένα πρωτάθλημα όπως αυτό της περιοχής μας στόχος βασικά έπρεπε να είναι η χαρά του παιχνιδιού, η χαρά της παρέας, η διαμόρφωση αθλητικής συνείδησης και έχει καταντήσει ένα πρωτάθλημα που εκμεταλλεύονται κάθε λογής ανθρώποι βγάζοντας τα απωθημένα τους και τους κομπλεξισμούς τους.
Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο κατάντησε να είναι μια τραγική υπόθεση που γεννά θλίψη με τον τρόπο που λειτουργεί πια.
Οταν αναλάβαμε βάλαμε στόχο και τον πετύχαμε. Αναβαθμίσαμε την ομάδα σε επίπεδο υποδομών, οργάνωσης, τεχνικής κατάρτισης και πετύχαμε να δημιουργήσουμε έναν σύλλογο που τον σέβονταν όλοι (η περίπου όλοι).
Όλα αυτά έγιναν με πολύ κόπο, πολλά ξενύχτια, θυσιάζοντας ακόμα και τις προσωπικές οικογενειακές στιγμές μας και όλα αυτά για την μεγάλη μας αγάπη τον ΑΣΛ.
Ξεκινήσαμε φέτος μια προσπάθεια με στόχο η ομάδας μας να κάνει ένα βήμα παραπάνω, να παίξει καλό ποδόσφαιρο να το ευχαριστιόμαστε όλοι.
Αποκτήθηκαν κανούργιοι ποδοσφαιριστές με ταλέντο για αυτό τον σκοπό και είμασταν απέναντί τους ειλικρινείς, ανταποκριθήκαμε και με το παραπάνω στις οικονομικές απαιτήσεις τους και όχι μόνο.
Είμασταν εκεί για ότι χρειαζόνταν, δίπλα τους για να μην τους λείψει τίποτα και περιμέναμε τον ελάχιστο σεβασμό από όλους, τον όποιο δεν εισπράξαμε ποτέ γιατί ΚΑΠΟΙΟΙ λειτούργησαν έχοντας άλλα σχέδια στο μυαλό τους.
Κάναμε προσπάθειες μεγάλες ώστε να αποφευχθεί η σημερινή κατάσταση αλλά δυστυχώς δεν αντέξαμε, όλα έχουν τα όρια τους.
Το εύκολο ήταν να φύγουν κάποιοι και να αντικατασταθούν αλλά όχι… Αποφασίσαμε τον δύσκολο δρόμο, να μην υποκύψουμε και να κάνουμε το χατίρι κανενός.
Για όλους αυτούς τους λόγους, λόγους ηθικής, αξιών αλλά και… πικρίας αποφασίσαμε να μην συνεχίσει στο πρωτάθλημα η ομάδα μας με το ηθικό κόστος να βαραίνει τις πλάτες, αλλά χωρίς να αφήνουμε πίσω εκρεμμότητες πάσης φύσεως.
Θα θέλαμε η δική μας “θυσία” να είναι ένα λιθαράκι ώστε όλοι να καταλάβουν και να αναθεωρήσουν για το πως πρέπει να λειτουργούν οι ερασιτεχνικές ομάδες, αν και πιστευούμε, οτι τίποτα δεν θα αλλάξει και μάλλον ότι είμαστε παραπάνω ρομαντικοί.
Οταν ωριμάσουν οι συνθήκες θα είμαστε εδώ για να χτίσουμε την ομάδα πάλι, αλλά με άλλους όρους και με στόχο την διασκέδαση, την χαρά του παιχνιδιού, την καζούρα μεταξύ φίλων και αντιπάλων.
Υ.Γ.: Οσες ομάδες προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν και προσπαθούν να εντάξουν στο δυναμικό τους παίκτες μας με πλάγιο τρόπο και όχι με τον ενδεδειγμένο να μην ξεχνούν ότι οι παίκτες ανήκουν στο δυναμικό της ομάδας μας και καλό θα ήταν να έρθουν σε επαφή με το ΔΣ. Οτιδήποτε άλλο είναι απρεπές, κατακριτέο και πολύ ανήθικο.
ΟΣΟ ΠΑΛΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΚΑΙ ΟΣΟ ΠΕΡΝΟΥΝ ΟΙ ΧΡΟΝΟΙ, Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΕΝΕΙ ΑΓΕΡΑΣΤΗ ΚΑΙ Η ΤΡΕΛΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ.
ΜΟΝΟ ΑΣΛ
ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕΡΗ ΘΑ ΞΑΝΑΒΡΕΘΟΥΜΕ!!!!